Hata Yapabilmeli Çocuklar

Hata yapabilmeli çocuklar Sürekli uyarı ve direktif alan çocuklar girişimci olma konusunda sıkıntı yaşıyor.

Sanırım hepimiz doğru kararlar alan, tercihleri ile herkesi memnun edebilen, hep daha iyi ve sağlıklı olan yollara yönelen çocuklara sahip olmak istiyoruz. Bu sebeple de onlara sıklıkla doğru tercihin hangisi olduğunu, hangi yola girerse onu nelerin bekleyeceğini, yanlış bir tercih yaparsa bedelini nasıl ödeyeceğini sıkça dile getirerek onları bu konuda fazlasıyla telaşlandırıyoruz. 
Fakat bunu yaparken önemli bir ayrıntıyı atlıyoruz. Ulaşmaya çalıştığımız hedefe giderken çocuklarımızı hata yapmaktan korkar hale getirerek, iteleyerek, sürükleyerek ve ezip geçerek yol kat etmeye çalıştığımızda durumlar aksi yönde değişiyor.

Başarız olduklarında cesaret verin.

Çocuklarımızın güçlü bir karaktere sahip olması için onlara baskı yapmak, sürekli yol göstermek, tercihi ona bırakmadan onun için en doğru olanı seçmek, özerk olma çabasını çatışmaya dönüştürmek güçsüzleşmelerine sebep oluyor. Hata yapmanın ne kadar korkunç sonuçları olabileceğine dair sürekli uyarı ve direktif alan çocuklar hayatları boyunca girişimci ve özerk olmak konusunda sıkıntılar yaşayabiliyor. Bunun yerine onlara tercih yapma ve tercihlerini deneyimleme şansı tanımanın her zaman daha sağlıklı sonuçlar doğuracağı kanaatindeyim. Bu nedenle de kimi zaman başarıyı elde etmelerini desteklediğimiz ve onları motive ettiğimiz kadar, başarısız olduklarında da devam etme cesaretini göstermelerini ve başarısızlığa uğramanın da bir kazanım olabileceğini, bundan hangi dersleri çıkarabileceğini ve doğru tercihlere ulaşırken kriterlerini nasıl belirlemesi gerektiğini birebir deneyimleyerek öğrenmesini sağlayabiliriz.
Bırakın çocuklar belirli sınırlar çerçevesinde kendi kendilerini ve tercihlerini deneyimlesinler. Hayatı, yaşayarak ve içinde aktif rol alarak tanısınlar. Yara almayı da o yarayı iyileştirmeyi de öğrensinler. Aldıkları yaralar kadar kazandıkları zaferler sayesinde de güçlü olmayı başarabilsinler

En önemlisi, insanlara göre bir dünya talep etmemiz ve bunun için çalışmamız gerekiyor. Hayır, hiçbir zorluğun yaşanmayacağı, keskin kenarların bulunmadığı dağınık bir dünya değil kastedilen. Bu gerçek bir dünya olmaz zaten. Ama çocuklarımızın geçemedikleri bir sınavı ya da yenildikleri bir spor karşılaşmasını “Hayatlarının Sonu” olarak görmedikleri bir dünya istemeliyiz. Kimse yanlış bir hareket yaptığı için hayatının ellerinin arasından kayıp gideceğini hissetmemeli.